Historia Koła Gospodyń Wiejskich
Rys historyczny działalności Koła Gospodyń Wiejskich w Szufnarowej.
Według informacji przekazywanych ustnie Koła Gospodyń Wiejskich zakładano w Galicji równocześnie z powołaniem Kółek Rolniczych już w 1896 roku.
Pierwszą wzmianką o istnieniu Koła w Szufnarowej jest zapis dokonany w kronice szkoły przez kierownika Andrzeja Piterę, że „na zakończenie roku szkolnego 1910/1911 działające w Szufnarowej Kółko Gospodyń wspólnie z gronem nauczycielskim urządziło majówkę dla dzieci”.
Na przestrzeni 100 lat Koło Gospodyń Wiejskich w Szufnarowej zmieniało liczbę swoich członkiń, nazwę oraz zakres i formę swej działalności. Ale zawsze była to działalność dla innych, jedno zawsze było niezmienne - KGW było sercem i duszą danej miejscowości.
Pierwsze lata działalności Koła to trudne dla Polski lata pod zaborami i międzywojenne. W początkowym okresie uczono młode wiejskie kobiety prowadzenia domu, zasad prawidłowego odżywiania, udzielania pierwszej pomocy, zbierania i zastosowania ziół. Panie z koła przygotowywały posiłki dla dzieci w prowadzonych przez nauczycieli dziecińcach w okresie żniw.
Kobiety wspomagały ludzi w trudnej sytuacji i uczyły wzajemnej pomocy, pielęgnowały polską tradycję i jednocześnie wywierały silny wpływ na rozwój polskiej wsi. Uczestnictwo w życiu koła było dla wiejskich kobiet często jedyną formą udziału w kulturze, dawało możliwości rozwijania siebie i swoich umiejętności oraz własnej samorealizacji.
Koło zapewniało dozę rozrywki dla kobiet, które w ciągu całego swojego życia zajmowały się jedynie prowadzeniem domu i gospodarstwa.
Pierwsze lata po wojnie to organizacja kursów dla kobiet ze wsi, odczytów i prelekcji. Zorganizowanie i prowadzenie wypożyczalni książek.
Kursy głównie dotyczyły gospodarstwa domowego, były to więc kursy: kroju i szycia, gotowania i pieczenia. Taka działalność koła przyczyniała się do zwiększenia efektywności własnego gospodarstwa, uczyła panie pewnej dbałości o dom i obejście, wyrabiała w nich poczucie estetyki. Kursy cieszyły się ogromnym zainteresowaniem wśród pań i młodych dziewczyn, które uczestnicząc w takich zajęciach były przygotowywane do prowadzenia własnego domu i gospodarstwa a także rozwijania własnych zainteresowań.
Koło stwarzało także możliwości zakupu nowych sadzonek roślin zarówno rolniczych jak i ozdobnych oraz wymianę doświadczeń na temat ich uprawy. W późniejszych latach ta działalność zmieniła nieco swój charakter. Koło zaproponowało swoim członkiniom możliwość wyjazdów do wzorcowo prowadzonych gospodarstw, a także do szkółek krzewów i drzewek. Trzeba także podkreślić, iż panie wyjeżdżały nie tylko po to, aby nabyć nowe drzewka, ale takie wyjazdy traktowały jako wycieczki rekreacyjne dla całych rodzin.
Przynależność do koła niosła ze sobą także różnego rodzaju profity, może nie wprost materialne, ale należąc do koła można było łatwiej dokonać zakupu piskląt, ubioru, butów (gumowce), można było skorzystać ze sprzętu należącego do koła.
Najstarsze członkinie pamiętają czasy, kiedy po przywiezieniu z wylęgarni maleńkich piskląt całe noce pilnowały by uchronić je od śmierci z wychłodzenia a tym samym nie zawieść innych i nie narazić samego koła na straty finansowe. Anegdoty o nieprzespanych nocach i opiece nad kurczętami do dziś krążą pomiędzy starszymi członkiniami.
W latach 70-tych panie z KGW uczestniczyły w wielu pracach na rzecz społeczności szufnarowskiej, takich jak pomoc przy wykończeniu kościoła, plebani i Domu Strażaka, przyjmowanie i goszczenie pielgrzymów wędrującej Pielgrzymki z Warszawy do Miejsca Piastowego, organizowanie wyjazdów na wycieczki, do kina czy teatru.
W chwili obecnej koło liczy 47 członkiń. Zastrzyk młodości i energii obecnej przewodniczącej i nowych młodych członkiń sprawił, że Koło bardzo energicznie działa. Bierze udział w konkursach na wystrój stołu wielkanocnego i pisanki wielkanocnej, biesiadach, dożynkach, wyjazdach integracyjnych i wycieczkach. Działalność koła ma także edukacyjny charakter w zakresie zdrowego żywienia jak i promocji zdrowia. Panie spotykają się aby wysłuchać rad specjalistów jak zdrowo odżywiać całą rodzinę a także uświadamiających jak walczyć z chorobami społecznymi kobiet XXI wieku. Szereg członkiń KGW wzięło udział w organizowanych spotkaniach z lekarzami specjalistami i terapeutami.
Koło Gospodyń wiejskich jest pewnego rodzaju wizytówką tradycji. Zawsze kiedy zachodzi potrzeba reprezentowania na terenie gminy, powiatu czy województwa Panie bardzo chętnie biorą w nich udział. Są nimi wyjazdy z wieńcami żniwnymi, strojenie stołu wielkanocnego, biesiady i dożynki, smak tradycji. Podczas tych uroczystości koło wystawia najznakomitsze ze swoich potraw, które ze szczególnym namaszczeniem przygotowuje.
Kobiety organizują także spotkania z okazji Święta Kobiet, Dnia Matki, Dnia Seniora, spotkania opłatkowe dla całej społeczności wiejskiej, festyny dla dzieci i młodzieży, dla dorosłych zabawy karnawałowe, andrzejkowe, dożynkowe, różnego typu biesiady, które uświetniają kulinarnie.
Wszechstronna działalność koła, pozwoliła wyposażyć związek w sprzęt AGD i zastawę stołową oraz pozyskać środki z Unii Europejskiej na zakup 8 kompletów strojów ludowych rzeszowskich, w których będą promować sztukę ludową i tradycje naszej wsi i regionu.
Zenon Petka